(Π.Τούντας)
D
Που
είναι εκείνα μου τα κάλλη
D
που
είναι η τόση νεμορφιά
Cm
στην
Αθήνα δεν είχε άλλη
D
τέτοια
λεβεντιά
D
Gm D
ήμουν
κούκλα ναι στ’ αλήθεια
D
με
μεγάλη αρχοντιά
Cm
δεν
σας λέγω παραμύθια
D
τρέλανα
ντουνιά
Μα
μ’ έμπλεξε ένας μόρτης
αχ
ένας μάγκας πότης
μου
πήρε ότι είχα και μ’ αφήνει
Μου
πήρε την καρδιά μου
τα
νιάτα, τα λεφτά μου
κι
απ’ τον καημό φουμάρω κοκαΐνη
Μ’
αγαπούσαν αφεντάδες
νέοι
γέροι και παιδιά
κι
όλοι οι πρώτοι κουβαρντάδες
μεσ’
την αγορά
Αχ
τι όμορφα περνούσα
με
τραγούδια και κρασί
κάθε
μέρα εγλεντούσα
τι
ζωή χρυσή
Και
τώρα η καημένη
γυρίζω
μαραμένη
γιατί
ο σεβντάς του μάγκα δεν μ’ αφήνει
Με
τρέλανε ο μόρτης
ο
κοκαϊνοπότης
γι’
αυτό κι εγώ φουμάρω κοκαΐνη